Bratobójcza walka wzniecona przez bogów podzieliła, stanowiące wcześniej jedność, elfy.
Mordercza ręka wojny uformowała z nich dwie wrogie frakcje, które za cel swej egzystencji obrały zniszczenie przeciwnika. Gniew i nienawiść stworzyły pomiędzy nimi niewidzialną, nierozerwalną barierę.


Leśne Elfy do końca pozostały posłuszne bogom, dzięki czemu mogły pozostać w swoim odwiecznym królestwie, którym jest las. Żyją wśród drzew i przestrzegają prawideł natury.
Mają delikatnie złocistą skórę, gdyż wiele czasu spędzają na leśnych polanach, wsłuchując się w śpiew ptaków i racząc się własnymi zdolnościami muzycznymi. Zazwyczaj ubierają się w zwiewne, niekrępujące ruchów stroje o naturalnych kolorach. Ich ciała często pokrywają liczne tatuaże oraz malunki. Wiele spośród nich nosi także długie włosy, które splatają lub ozdabiają piórami.
Leśne Elfy są rasą bardzo kulturalną - spędzają długie godziny na malowaniu, rzeźbieniu, tworzeniu. Nikt tak jak one nie jest w stanie docenić sztuki. Kute przez nich zbroje i broń stanowią swoisty wyraz ich artyzmu - ozdobne w różnorakie ornamenty i szlachetne kamienie są towarem pożądanym przez wszystkie frakcje.
Ich mowa jest melodyjna, ruchy - pełne gracji.
Mieszkańcy lasu mają rewelacyjny wzrok, co w połączeniu z niesamowitą zwinnością i zręcznością czyni z nich świetnych łuczników.
Posługują się głównie magią leśną, pełną światłości, korzystającą z osiągnięć natury.
Są też bardzo kapryśne i cierpią na nieustanną huśtawkę nastrojów: potrafią być pogodne, piękne i czarujące, by po chwili stać się przerażającymi i niszczycielskimi kreaturami.
Dorosłość osiągają w wieku 100 lat.

Mroczne Elfy to potomkowie i niegdysiejsi sprzymierzeńcy Kiaransala. Żyją w jaskiniach wykutych przez Malara. Najeżone pułapkami podziemie jest dla nich miejscem idealnym. Perfekcyjnie opanowali magię ciemności i posługiwanie się wszelkimi ostrzami i mieczami. Całkiem nieźle radzą sobie także z łukiem, co jest pamiątką po tym, że kiedyś mieszkały jeszcze na powierzchni. Podstęp, skrytobójstwo i zdrada stanowią ich chleb powszedni. W walce niemal nigdy nie okazują litości. Niczego nie pragną bardziej niż wrócić do lasu i sprawić swoim krewniakom po stokroć większe cierpienie, niż to, którego zaznały z ich ręki.
Schowane w mrocznych tunelach rzadko widują słońce, przez co ich skóra ma bardzo jasny odcień. Swoje kryjówki opuszczają głównie nocą. Świetnie widzą w ciemnościach, a ich niesamowita zwinność czyni z nich rewelacyjnych akrobatów.
Od dzieciństwa uczą się przyrządzać wszelkiego rodzaju trucizny, chodzić po pionowych ścianach i poruszać bezszelestnie. Mroczne elfy ubierają się w ciemne kolory, co pięknie kontrastuje z ich cerą. Podobnie jak ich naziemni krewniacy lubują się w muzyce i sztuce, jednak ich dzieła są przesycone tajemnicą i zasnute mgłą, tak jak i one same. Władają pierwiastkiem ciemności.
Dorosłość osiągają w wieku 100 lat.