- Ojej, było by mi bardzo miło - tu zatrzymała się na chwilę by odsapnąć i oddać ci torby - Chociaż jeden taki porządny się znajdzie.
Mówiła chrypką, ale bardzo stanowczo. Ruszyliście do jej chatki na wschód od parku, po drodze zasypywała cię błahymi pytaniami i rozgadała się tak, że już po 5 minutach miałeś jej już dosyć. Torby w rzeczywistości także były bardzo ciężkie, ledwo je uniosłeś, to cud że ona sama je podnosiła. Połowa drogi za wami.

Ale ta oczywiście swoje, <paplanina> <paplanina> <paplanina>. Po 10 minutach czujesz że już nie wytrzymasz, kiedy ta nagle upada na ziemię zastygając w bezruchu.

Przejmuję zadanie
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Starsza irytująca pani jak na złość zanudzała Cię paplaniną o starych dobrych czasach, o jej kocie, który cierpi na zapalenie... no mniejsza, i o tym jak to zgubiła swoją sztuczną szczękę w muzeum. Gdy właśnie obok niego przechodziliście, zapytała Cię, czy nie pomógłbyś jej w poszukiwaniach zguby.

Przeszukują kolejne części pomieszczenia znalazłeś dwa długopisy, zeszyt, i całą masę nieprzydatnych rzeczy, które średnio obchodziły zarówno Ciebie, jak i babcię. Uparta staruszka nie dała jednak za wygraną i kazała Ci szukać dalej.

Gdy już prawie chciałeś powiedzieć staruszce, że masz dość, i żeby znalazła sobie innego chłopca do szukania, Twoim oczom ukazała się tak długo i bezowocnie poszukiwana szczęka. Teraz tylko musisz powiadomić o tym babcię.

- Och moja kochana wysłużona szczęka. Bardzo Ci dziękuję. Teraz możemy już wracać do domu. - Kończąc swoją wypowiedź, babcia wskazała na ciężkie torby z zakupami.
- Dalej mój drogi. Bo nie zdążę przyrządzić obiadu.

- Moją ulubioną zupkę z glonów i brokułów, z domieszką brukselki. Może chciałbyś odrobinę zjeść ? Zapewniam Cię, że to moja specjalność. Nigdzie indziej nie dostaniesz tak wspaniałej zupy.