Otwierając dzwi ziewnęłam cicho, a słysząc polecenie, jak uznałam posłańca króla, pośpiesznie się ubrałam, wiedząc, iż odmawiając, z pewnością wykopałabym sobie grób i zaklepała trumnę i wyszłam z nim z domu. Ostry wiatr muskał mi twarz, a ja sama szłam kilka kroków za przybyszem.

Mruknęłam coś niemiłego pod nosem, gdy tylko posłaniec stwierdził, iż idę za wolno, co ja uznałam za kompletne brednie. Westchnęłam cicho i niczym ciotka przyzwoitka zaczekałam, aż posłaniec wróci. Słysząc jego polecenie, tym razem posłusznie i bez żadnych obelg weszłam do środka i rozglądałam się, być może nieco zbyt nachalnie, lecz wszystkie obrazy niemiłosiernie przykuwały moją uwagę i wszystkie chciałam dokładnie obejrzeć, kilka zdążyłam nawet ocenić w skali od 0-10.
- E... dzień dobry - Palnęłam głupio, stając przed królem i lekko skinęłam głową, na wyraz szacunku, jakim jednak mimo niesfornego zachowania go darzyłam. Po prostu nie przywykłam do takich wizyt, a ta, była moją pierwszą.

- Dobrze, dobrze - Przytaknęłam cicho i spojrzałam dyskretnie za siebie, by spróbować ocenić jeszcze jeden obraz, lecz bojąc się karcącego spojrzenia, szybko z tego zrezygnowałam, czekając na dalsze informacje, czy sługę, o którym wspomniał.

Zaśmiałam się cicho, na ostatnie stwierdzenie sługi i obejrzałam sie za siebie, w rezultacie oceniając obraz ostatni na siedem, w skali do dziesięciu. Spojrzałam na kartkę na adresie, wiedziałam gdzie to jest więc pośpiesznie wyruszyłam w drogę, wychodząc rzucając tylko przelotne.
- Do widzenia - i uśmiechając się ciepło.
Szłam do domu owej pani.

Wchodzę za kobietą do środka i ciepło się do niej uśmiecham.
- Dzień dobry, zostałam tu przysłana przez króla - Wyjaśniłam jej z uprzejmości i znów delikatnie się uśmiechnęłam, rozglądając się po pomieszczeniu i tu również szukając obrazów.

- Dobrze - Odparłam, biorąc koszyk i dziękując, wyszłam z domu starszej pani i znów kierując się przez las, ruszyłam do ludzi pracujących na drugim końcu wioski.
Było to co prawda dość daleko, a koszyk był nieco ciężki, ja jednak z przyjemnością, podśpiewując sobie cicho znosiłam podróż, a większość mojej uwagi poświęcałałam wysokim drzewom, kołyszącym się na delikatnym wietrze.

- Tak - Odparłam.
- Proszę, oto wasze jedzenie, kazała mi je dostarczyć - Podałam im koszyk z jedzeniem, uśmiechając się ciepło.