Elf odetchnął z ulgą. W końcu po dostał się na wymarzony kierunek- jego ojca. Ale to także przynosiło mu szczęście, będzie wolny od rodziców. Rozglądnął się. Czuł się tutaj dobrze, jego nadzieję podtrzymywało miejsce do ćwiczenia akrobatyki. Swój wzrok przenosił na coraz to kolejny przedmiot. Na koniec spojrzał tam fotel, jego ciało przeszyły dreszcze. Postać którą zauważył wzbudziła w nim grozę. Próbował go pozdrowić, ale to co wymówił było niesłyszalne.

Zostaliście wprowadzeni do środka. Postać na fotelu nawet nie drgnęła. Zupełnie jakby was tam nie było. W pomieszczeniu panowała śmiertelna, niczym nie zakłócona cisza. Słyszeliście swoje oddechy, bicie serca, a nawet własne myśli. W pewnej chwili ową ciszę przerwał brutalnie cichy głos postaci na fotelu.
- A więc to wy. To was przyszło mi uczyć. Mam cichą nadzieję, że nie będziecie sprawiać problemów, i że nie będę zmuszony skrócić waszych marnych żywotów.
Postać powstała z fotela i znów się odezwała
- Jestem Raziel. Będę waszym mentorem. Kultura wymaga, abyście teraz wy się przedstawili.
Przeszywający wzrok nauczyciela wbijał się w was niczym ostrze miecza w odsłoniętą pierś.

-Witaj, mistrzu! Czynisz mi zaszczyt, że mogę Cię poznać.- powiedział- Nazywam się Arenn. Mam 20 lat. Interesuję się bardziej subtelnymi i finezyjnymi stylami walki. Chciałbym walczyć za nas! W naszej, jedynej słusznej sprawie.
Arenn oparł się o ścianę i czekał na odpowiedź.

Chłopak pewnym krokiem udał się w stronę kufra, poczym wyciągnął potężny dwuręczny miecz.
No więc jak dla mnie to powinno być dobre. - pomyślał.
Wraz ze swą bronią udał się w kierunku manekina. Miecz trzymał dwoma rękoma, był on ostrzem skierowany w prawą stronę. Gdy Gataro wkońcu doszedł do manekina, wziął głęboki oddech i wykonał poziome cięcie poziomo, które bez problemu powinna zniszczyć tułów manekina, następnie wraz z siłą poprzedniego zamachu pociągnął miecz do góry i wyprowadził miażdżący cios w klatkę piersiową, swojego celu. Atak był tak potężny iż podłoga uległa wgnieceniu po ataku chłopaka. 
Gataro wbił miecz w ziemię i oparł się oniego poczym skierował wzrok na senseia i zapytał:
I jak mistrzu może być ?

- Powinieneś bardziej uważać, przy obchodzeniu się z bronią. Masz ranić wrogów, a nie wszystkich, którzy znajdują się wokół. W każdym razie, następnym punktem naszego treningu, jest posługiwania się sztyletami. Będziecie ćwiczyć zarówno walkę w zwarciu, jak i rzuty na odległość. Do treningu walki w zwarciu użyjecie manekinów, natomiast do treningu rzut ów wykorzystacie tarcze strzeleckie. No dalej, nie ociągać się.

Gataro udał się w kierunku skrzynki z uzbrojeniem, włożył do niej ciężkie ostrze, a wyciągnął 2 sztylety. Nie był miłośnikiem skrytobójstwa więc nie przypadły mu do gustu, ale co zrobić sensei kazał więc trzeba. Wraz ze swoim nowym uzbrojeniem stanął przy nowym manekinie. Wykonał kilka przekątnych cięć od barku aż po udo z lewej i z prawej strony. Następnie kilka silnych dźgnięć. Wiedząc już jak ma się posługiwać, bronią Gataro postanowił zniszczyć manekina. Stanął on w pozycji ofensywnej poczym prawą ręką wykonał głęboki cięcie jak wcześniej od barku po udo, następnie wydarł go mocno, i wbił sztylet z lewej ręki w prawe udo manekina.Następnie zmieniając chwyt pociągnął go mocna w lewą stronę tak aby oderżnąć mu jego lewe i prawe udo, gdy tak się stało obrócił się wokoł własnej osi i wbił sztylet w głowę opadającego manekina.
Po czym podszedł do kufra i wyciągnął kolejne dwa sztylety, gdyż te którymi się posługiwał były zniekształcone i nie nadawały się do życia w cel.
Wyjął 2 mniejsze sztylety, popatrzył na tarczę, przymierzył, wstrzymał oddech i cisnął jednym(tym z prawej ręki) w tarczę poczym wykonał to samo z drugim. Sztylety wbiły się w tarczę w numer 1 i 3 ...

Arenn jak głupi biegał w kółko przez około sześć minut. Gdy skończył, był już zmęczony i lekko zdyszany. Podszedł on do skrzynki ze sztyletami. Wziął ich z pięć. Po tym poszedł przed tarczę. Zaczął rzucać sztyletami. Pierwszy strzał- pudło, drugi i trzeci to samo. Dopiero następnym sztyletem trafił w cel, ale na piątkę.
-To i tak lepiej!- pomyślał.
Wziął piąte, ostatnie ostrze. Skupił swoje żółte oczy na tarczy, na najmniejszym, środkowym kółku, skoncentrował się i rzucił. Jednak wynik go nie zadowolił- trafił w piątkę.
-Cholera!- wykrzyknął w myślach.
Podszedł do tarczy i pozbierał wszystkie sztylety, którymi trafił w nią bądź też nie. Znów stanął przed celem i zaczął rzucać. Dla odmiany trafił wszystkimi z nich w tarczę. Pierwsze trzy wbiły się w siódemkę, czwarty w piątkę, a ostatni w dziewiątkę. Arenn aż podskoczył z radości. Znów podszedł do tarczy, wyjął z niej sztylety i położył je w skrzynce.