]- Ty mnie się nie pytaj bo ja sam na razie nie wiem - Powiedziałem z przejęciem. - Też znalazła sobie zachciankę... Na pewno będziemy musieli latać po całych koszarach, a i to nie przyniesie skutku i będziemy jeszcze gdzie indziej wysłani, co nie wróży nam niczego dobrego.
   Po natłoku słów który wypłynął z moich ust zacząłem się zastanawiać ile jeszcze będzie tego biegania w kółko oraz po czekoladę, a kiedy rozpocznie się właściwy trening.

Ostatnio edytowany przez Shuguar (2009-12-28 06:50:40)

Wpadliśmy jak w trans biegaliśmy w kółko non stop nie zważając na coraz bardziej znudzoną i zniecierpliwioną twarz mentorki. Dojście do tego żeby się spytać gdzie jest spiżarnia zajęło nam sporo czasu. Nie pytaliśmy się Cintre bo i tak już patrzyła na nas z wściekłością w oczach, więc od razu poszliśmy się pytać kogo kolwiek gdzie ta spiżarnia może być.
  Odszukanie jej było bardzo proste. Sama spiżarnia znajdowała się nieopodal naszej klasy, choć szukanie ludzi, którzy by wiedzieli gdzie ona może być było problemem. Wchodząc do środka zauważyliśmy że jest ogromna, wręcz monstrulana. Regały ciągnęły się bardzo daleko nawet jak na tak dobry wzrok elfa. Wszystkie były po zastawione nie zliczoną ilością różnego typu produktów, znalezienie odpowiedniego samemu graniczyło z cudem. Odwróciłem się do Maxie i spytałem się go:
- Może chcesz poszukać? Ja tu sobie posiedzę i poczekam aż wrócisz z czekoladą - Powiedziałem z ironią w głosie, lecz po jego minie wywnioskowałem że to raczej głupi pomysł. We dwóch też odpadało ponieważ mogli byśmy się zgubić w tym gąszczu regałów. Prawie tak jak by się szykowali na wojnę i długotrwałe oblężenie.

Ostatnio edytowany przez Shuguar (2009-12-28 19:16:35)

W tym momencie drzwi klasy otworzyły się. Wszedłem do środka w towarzystwie nauczycielki, która po chwili bez słowa wróciła do biurka. Rozejrzałem się szybko szukając wzrokiem innych uczniów ale nie znalazłem ich. Lekko zdziwiony spoglądałem na nauczycielkę, jednak ta kompletnie nie zwracała na mnie uwagi. Moje zdumienie nieco sie pogłębiło. Stałem bez słowa przez jakieś 5 min po czym przypomniałem sobie, że zanim weszliśmy do klasy elfka mówiła coś o czekoladzie... może inni  poszli jej szukać. Pójście po nich wydawało mi się lepszym pomysłem niż stanie jak idiota pośrodku pomieszczenia.
-Hmm przepraszam mentorko czy reszta klasy udała się do spiżarni ? Może pójdę ich poszukać? - spytałem elfkę.

Ostatnio edytowany przez Finrod (2009-12-30 12:54:30)

Nie mało czasu zajęło nam znalezienie gdzież ta czekolada może leżeć. Samo szukanie przysporzyło też wielu problemów, choć dojście to tego którą czekoladę lubi nasza mentorka nie było aż tak trudne. Przy czekoladzie leżał kartka z ładnym kaligrafowanym pismem przedstawiającym napis: "Dla Cintre". Miejmy nadzieję że chociaż nam nikt nie zrobił jakiegoś kawału - Pomyślałem ironicznie. Podczas powrotu spotkaliśmy jakiegoś nowego elfa, który najwyraźniej nas szukał, lecz jego kamienna twarz nie zmieniła się nawet na jotę tak jakby chciał ukrywać swe uczucia przed nami. Co jednak najbardziej poruszyło mnie w nowo przybyłym były jego prawie białe włosy krótko przycięte, co było dość dziwne w naszym świecie, ponieważ u elfy obie płcie nosiły długi włosy. Grzeczność wymagała przedstawienia się więc zaczełem za nim mój kolega Maxie zdążył otworzyć usta:
- Witaj nazywam się Shuguar - Powiedziałem dość lakonicznie.

Ostatnio edytowany przez Shuguar (2009-12-31 11:06:59)

-Witaj. Możesz mi mówić Finrod. -rzekłem na powitanie - Widzę, że już znaleźliście tą całą czekoladę... W takim razie wracajmy do naszej nauczycielki.
Jako, że drugi z uczniów wyraźnie mnie zignorował, ja również nie odezwałem się do niego ani słowem. Może się przejął albo coś bo zaraz jak mnie zobaczył popędził do klasy. Również udałem się w tamtą stronę czekając chwilę na Shugara. Mimo groźnego wyglądu nowo poznany elf wydawał mi się dobrą osobą... przynajmniej tak na pierwszy rzut oka. Mimo to podczas drogi do klasy nie próbowałem nawiązać rozmowy. Gdy doszliśmy na miejsce zobaczyłem tamtego drugiego ucznia śpiącego na stercie książek i mentorkę widocznie zachwyconą widokiem przyniesionej czekolady.
Co to nałóg jakiś czy co przemknęło mi przez myśl.

Podniosłem tylko leniwie głowę bo usłyszałem jakiś nowy głos. Zobaczyłem nowego ucznia i powiedziałem mu:
-O cześć, jak masz na imię? Nie zauważyłem cię wcześniej. A i ja tylko leżę na tych książkach - i położyłem się dalej odpoczywać. Myśląc: "Przecież one i tak są bezsensowne. Bzdury pisane przez mentorkę."

Wystąpiłem przed resztę kolegów pokłoniłem głowę i powiedziałem:
- Witam. Nazywam się Shuguar przez przyjaciół nazywany Eilar.
   Jej spojrzenie mówiło wszystko miała nas po dziurki w nosie. Wszyscy staliśmy przed nią  jak na skazanie nasze miny wyrażały bezgraniczny upór z jakim będzie się zmagać nasza mentorka. Staliśmy w tych pozach przez jakiś czas mierząc się groźnymi spojrzeniami, w końcu ktoś nie wytrzyma i spuści wzrok. Jej stalowe spojrzenie zimnych oczu świadczyło o tym że już z nie lepszymi miała do czynienia i nauczyła ich tego co miała.
   Jednak wyjdziemy na elfów. Przemknęło mi przez myśl. Coś z nas będzie. Wejrzałem w oczy Cintre z wyzwaniem mówiącym: Ucz nas nie jesteśmy bandą bałwanów. To tylko pozory - Dodałem w duszy.

Ostatnio edytowany przez Shuguar (2010-01-01 17:57:00)

Podniosłem głowę i rzekłem:
-Mentorko, może pani posłuchać moich kolegów. - Znów położyłem głowę i pomyślałem: " Ale twarde te książki czemu ja na nich leże? Dobra tam!".